De dagelijkse dingen
Kijk naar buiten, luister naar de geluiden, wacht tot het duister
geweken is, vergeet de afwas, zie hoe alles van liefde spreekt. Nog
geweken is, vergeet de afwas, zie hoe alles van liefde spreekt. Nog
moet ik zeggen hoe dit – het brood op het aanrecht, het mes en
de boter, de kat in de kamer, iets moet nog wakker worden,
iets moet nog iets in mij.
iets moet nog iets in mij.
Er is muziek die van lang geleden, er verstrijkt tijd dichterbij
dan ik lezen kan, dichterbij dan ik mij vergissen mag. De koffie
smaakt net als vroeger naar heden. Hoe zou het zijn nu om
mijzelf terug te vinden als ik mij hier zo dikwijls vergeet,
dan ik lezen kan, dichterbij dan ik mij vergissen mag. De koffie
smaakt net als vroeger naar heden. Hoe zou het zijn nu om
mijzelf terug te vinden als ik mij hier zo dikwijls vergeet,
nu de dingen op een rijtje het stille ontwaken nabij?
Jij? Maar jij bent er niet, terwijl ik je in het dagelijkse ontbeer.
Keer op keer, het bestek, de thermoskan, de schillen in de vuilisbak.
Keer op keer, het bestek, de thermoskan, de schillen in de vuilisbak.
Nog geen zicht voorbij de duisternis dan enkel wat altijd van
zichzelf zo overig geworden is –
zichzelf zo overig geworden is –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan Zee,
donderdag 24 januari 2019
Egmond aan Zee,
donderdag 24 januari 2019
No comments:
Post a Comment