Paradijs
Landjuwelen
Antwoord op Gemma ‘ Graten ‘
Toen de tijd klaar leek voor God. Wij waren niet eens wij,
duisternis was alom ons, liefde leek ver te zoeken. We hadden
geen lichaam, leven was nog man en vrouw gelijk. Daar
stonden wij, zo buiten deze wereld, zo buiten de aarde,
zo buiten elk waar en wanneer.
duisternis was alom ons, liefde leek ver te zoeken. We hadden
geen lichaam, leven was nog man en vrouw gelijk. Daar
stonden wij, zo buiten deze wereld, zo buiten de aarde,
zo buiten elk waar en wanneer.
We vergaten de liefde zoals wij onszelf vergaten. We vergaten
wie wij ooit waren, wie wij hadden kunnen blijven. Er bestond
geen paradijs, we waren niet eens vriend en vriendin, we
vergaten samen oud te worden, wij zijn niets
wie wij ooit waren, wie wij hadden kunnen blijven. Er bestond
geen paradijs, we waren niet eens vriend en vriendin, we
vergaten samen oud te worden, wij zijn niets
dan dit oponthoud.
Laat ons herinneren wie wij werkelijk waren, leven, lichaam,
liefde, laat laag licht. Een huis en tuin, dit voormalig uitzicht
tot het ons roept om te worden geboren zoals wij gestorven
waren. Toen wij een huid hadden van louter stilte –
liefde, laat laag licht. Een huis en tuin, dit voormalig uitzicht
tot het ons roept om te worden geboren zoals wij gestorven
waren. Toen wij een huid hadden van louter stilte –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 4 januari 2019
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 4 januari 2019
Schilderij @ Rosario de Velasco - Adam en Eva
1 comment:
Hoe aangenaam kan het zijn in je eigen paradijsje.
Licht, stilte, liefde alom.
Beetje wegdromen af en toe...
Post a Comment