#ELKE DAG DANKBAAR

#Elke dag dankbaar 

Omdat ik gisteren tegen je aanliep – jij bank, jij stoel,
jij tafel – allemaal hoekig ongemak – van die dagelijkse
dingen, maar toch – het deed behoorlijk zeer. Ik wilde
afscheid van de plek waarvan ik zielsveel hou.

Ik dacht aan het krachtig nee waarmee ik vloekte toen
jij mij danig voor mijn voeten liep, een nieuw doel te zoeken,
dus wilde ik iets en verzon een doel. Zelfbeheersing. Arm 

schaap, arm lichaam. 

Eerst overspoelden mij de golven, later werd ik de zee. Aan
elk wrakhout klampte ik me vast. Speciaal voor mij huilde de
hemel. Er lag geen troost in het eindeloos dobberen.

Dankbaar zou ik zijn als ik mij kon "ontspullen". Het
zou traag gaan, dat zeker, maar gestaag. Achteraf is afscheid
nemen rust gebleken, dat stond tenminste vast. Wat je
van de ene plek naar de andere plek verplaatste gaf
blijkbaar een betere kijk op herinneren.

Nare ervaringen verpakken zich blijkbaar

vaker in cadeautjes als je het probleem hebt
opgelost – met het uizicht op een lege
probleemloze kamer – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 13 januari 2019

Met dank aan Rinske Kegel - wrakhout, zee, dobberen

Met dank aan Angelique Horruitiner Jaen - Ontspullen

Met dank aan Ina Wijnborg - nare ervaringen als cadeau's

Faceboek groep #Elkedagdankbaar( Omslag )