RESPIJT

RespijtUitgewerkte I-Phone opname

Grauwe velden die stoppels vertonen verbleken
zodra je erdoorheen bladert. De krakende dode heide 

teneinde van een droeve winter een loos gebaar.
De wereld is zo maakbaar nog niet.                      

Het regent je als zonet, het regent je klaarblijkelijk
als altijd, het laat zich blijken zoals het schijnt. Amper
het dunne uitzicht uit het raam, een mogelijk begin 

om te schrijven. Het ijle licht als een Vermeer.

De bomen donker en kaal, kriskras door elkaar.
Fijngeaderd. Het idee te hebben hier eerder te hebben
bestaan, maar een vluchtige melodie die je kwijt 

bent zodra je opkijkt waar ze is gebleven – 

Elbert Gonggrijp,
Brasserie ‘ Fabels ‘,
Bergen,
zaterdag 26 januari 2019