RESIDU

Residu

Het stormt regels in mijn hoofd. Buiten
klinken aangespoelde kinderstemmen, verwaait
de metalen roep van vinken, het licht dat ik
ooit dacht te zien,

winters, grijs, buiten. Ziek zijn is een probaat
middel tegen daadkracht. Raak ik aan regen,
aan het zoveelste bewijs van tegenslag.

Waar beleefde ik dit ooit eerder toen je
nog in mijn armen lag, maar zelfbewuster,
zonder wind, zonder tegenspoed.

Wat we zeiden had eerlijkheidshalve iets
van waarheid, beklijfde in het voorbijgaan
eerder dan deze betrokken morgen.
Zoals je daar lag, zo binnen jezelf.

Wie ben je – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 8 januari 2019