COLORIET

 

Coloriet

 

 

Vervlogen weleer, maar dichtbij op mijn huid. Het
kijkt je achter de vitrage vandaan, besluit het open
licht. Dit is een vroege morgen waar het kijken in
zit – vanuit de dadelijke ervaren nonchalance.

 

Toen ik je begroette bestonden er nog geen woorden.
Ja, ik zou ze weliswaar, maar zachter van tijd,
langzamer van toekomst. Ik zou je omarmen
en je in slaap sussen – uit gewoonte.

 

Ik zou je dagelijks durven, acht op je slaan. Ik
zou je niet langer vreemd – ik zou je. Wees
duidelijk in je geduld, bespaar het mijne.
Bewaar mij wat je zoal achterliet –

 

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 16 februari 2021