DOOI

 

Dooi

 

 

Net zo dicht als deze deur wordt een gisteren nooit
een vandaag, blijven zaken ongemoeid. Zie het
ingebouwde verval van deze witte winter – ooit
gaat hij altijd over,

 

is zijn overlijden het verval. Telkens wordt hij,
telkens. Het vliegt zijn vogels, het vliegt op
voordat je had opgekeken. In ons brein ons
doen en laten. – een morgen

 

waarin je nog zou willen leven – hoe de winter
een handschrift krijgt – gitzwarte ogen,
een oranje neus. Een schreeuw al
om zijn dood –

 

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 13 februari 2021