NIHIL

 

Nihil

 

 

Maagdelijk stiltewit waar menig kind tussen zit – het spel
waarbij een voetstap gedijt, waarin elk wapenfeit het te raden
spoor terug. Niets heeft mijn bladzij zo herkend als jij.
Dit is wat je van mijn winter ziet.

 

’ s Nachts gebeurt er niets, liggen de dekens open en bloot,
moet vanuit de moederschoot de sneeuw haar naaktheid
 een toegankelijk gebaar – ik  ben de sneeuw zelf –
voor heel even maar.

 

Waarom ik niets tegen je zeg – te vondeling gelegd was je
slechts, je bevroren handen, je ijzig gezicht. Natuurlijk was er
niets van waar, maar toch –  je stond er maar terwijl je
hevig naar mij verlangde –

 

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
maandag 8 februari 2021