Ons huis
Een ontoegankelijk toevluchtsoord – naar horen zeggen
de donkere stem van een weerbarstige vader, de vergeten
stem van een zorgzame moeder. Hier was het altijd
gisteren, hier zal veel hetzelfde zijn als vandaag.
Waarom nog langer te treuren nu die godganse
wereld
ons niet meer toebehoort – wij houden vergeefs onze adem
in, schreien ijdel bittere tranen. De tijd daarentegen luidt
een aanwezige tijd. Wij tellen gedwee haar vele uren..
Daar is het, daar verschijnt het in ons heden –
een haast onhoorbaar geluid van er niet bij te
zullen horen, maar de voortdurende
kwelling van nabij –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 3 februari 2021
No comments:
Post a Comment