O, hoe zacht
Hoe zacht de
huidige tijd. Er valt haast niet aan
te ontkomen. Als je alleen wordt gelaten, als
het beeld een duidelijker vroeger omarmt.
Dit is dus de liefde, dit is niet zoveel
aan de hand.
De natuur moet
nog een moeder, moet nog over,
moet nog gekust - dit is het dus. Ik kijk in je ogen
vanwege de tijd, vanwege het geduldig wachten.
vanwege het bijtijds ontwaken.
Morgens waarvan
je zegt dat je jezelf erin zult
herkennen – die kleur, die geur, het heimwee
naar een vroeger dat nooit heeft bestaan –
enkel als je weer alleen dreigt
te worden gelaten –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 23 februari 2021
No comments:
Post a Comment