Friday, September 30, 2016

UITGELICHT

UITGELICHT
N.a.v. foto Fredi Hartman


Schier aan het zien ontkomen, speciaal voor wie
het oog ervoor opent. Het waart een kortstondige
stekelige gedaante of een muur door de
ruwe tijd gehavend.

Wie er oren naar heeft kan er poëzie in
verstaan, de butsen, de schimmel en
verweerde verf, wie het kleine eert, ziet
hoe nog net de distel buiten zijn ijle
silhouet zaad heeft gezet.

Ongewis pluis voor later. Het staat er maar,
zelfs al mocht je het niet beseffen. Als in inkt,
als in strepen. Kameraadschappelijk in het
beeld dat het afzonderlijke voorgoed
verbijzondert.

Een achteraf vergeten, gestileerd tot serene
stilte. Voor zover de dingen dit doen in hun
onfortuinlijk zwijgen.

Het onthouden voor wie in dit duiden
de zelf verkozen tijd bevriest –


Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  vrijdag 30 september 2016

Foto @ Fredi Hartman


ANDERS GEZEGD

ANDERS GEZEGD


Wie zal ik worden. Het kan nooit zo worden wie ik was,
het kan mij niet herinneren wie ik ben. Het kan kort of
lang, verschilt van mening betrof het jou en mij.

Ik kan denken wat ik wil, maar wat verleden was,
vervaagt, verkleurt alras. Niets is wat het was, niets
bestendigt tot blijvend waar. Anders gezegd, wat
blijkt blijft even onecht als echt. Maar dat wist je.

Turbulent de tijd, ongrijpbaar als stilte. Hoe waarheid
in leugen rijpt. Wie zal ik worden als ik beiden eender
ben. Het beweegt, maar nergens heen. Een
veranderlijke constante.

Teveel woorden nodig om mijzelf uittentreure te
bewijzen. Jij was het toch immers zelf die trachtte
het herinnerde overvloedig te herhalen? –



Elbert Gonggrijp,  tuin in de nacht,  Egmond aan den Hoef, 
vrijdag 30 september
2016
Schilderij @ Armando, titel onbekend


Thursday, September 29, 2016

NERGENS ANDERS

NERGENS ANDERS


Had gezien wat ik je had willen laten zien. Daar waar ik zit,
zat, heb gezeten. Niets verandert in zomaar niets, wat zich
stil heeft gezet, verandert altijd in beweging. Een ogenblik
dat je pas door hebt als het is verdwenen.

Iets lijkt te worden willen vergeten, als je niet doorhad dat
het al die tijd voor je bestond. Zodra je het zoekt, zocht,
had gevonden, bestaat het pas als je het met rust had
gelaten. Er naast gegrepen indien je ernaar grijpt.

Wie wil er geluk, nu het net naast je deur, nu het zopas
nog present altijd net weer even anders is? Het heeft van
zichzelf geen haast, desondanks de wind en de regen,
mits het sterven en het leven. Een waar stilleven als

je beseft dat het weer over gaat. Mocht het zo zijn dat
ik mijzelf geen vraag oversla, dan zonder het besef dat
ik het antwoord ken. Alles bestaat voorbij droevenis

of vreugde. Wat ik eraan beleef zit er altijd naast.

Of het nu in het volle licht of in het volstrekte duister.
Niets verandert in zomaar iets, niets vindt zomaar geluk
of je het nu leegte noemt of stilte. Had jij maar gezien
wat ik zag. Zou je het dan blijven zoeken? –



Elbert Gonggrijp,  tuin Egmond aan den Hoef, 
donderdag 29 september 2016
Foto @ Conny Lahnstein,  Egmond aan den Hoef,  6 september 2016





Wednesday, September 28, 2016

DECORUM

DECORUM
Op het bankje


Nu mijn uitzicht er een van perceptie is, wat
kan ik met haar vele opdringerige vragen.
Alles leeft weliswaar, daar valt veel over
te zeggen. Het is terdege wat je ziet.

Geschiedenis heeft zo zijn eigen verleden als je,
achteromgekeken, steeds een ander standpunt
kiest. Niets wil hetzelfde. Vergeelt de tijd, wordt
het kaler naarmate.

De wind speelt een jonge hond, niet zacht
of teder, maar onbehouwen van liefde die
tracht de eerste te kunnen kussen.

Het groen doet zijn uiterste best zichzelf
telkens over te doen, maar met het
onbesuisde van steeds meer later.

Wat kalmte bewaart, verspilt het dimmend
licht, verijlt uiteindelijk haar dichte kruinen.
Wat zich verhult, rijst op in volle twijfel.

Rumoerig van kalmte, vredig van bewegen.
De lucht en de wolken gehaast als verlaat.
Het decorum verloren. Kordaat nog
van snit, maar wie werkelijk.

Ik volhard mij in het tomeloze vallen,
ik bevestig mij nog voor het zich
versprak. Het lichaam verbeten,
zo breekbaar als glas –


Elbert Gonggrijp,  Slotgracht Egmond ,  Egmond aan den Hoef, 
woensdag 28 september 2016
Fotografe Joo-Expo " Wuivend Riet "