Geen
zuchtje wind
Een tuin in het laatste wachten, steeds meer
grip
op minder, een herfst leeg van een nacht met weinig
woorden. Hoeveel komt niet abrupt ten einde. Aan
hoeveel geduld moet vaker worden geleden.
op minder, een herfst leeg van een nacht met weinig
woorden. Hoeveel komt niet abrupt ten einde. Aan
hoeveel geduld moet vaker worden geleden.
Geen zuchtje wind en heimwee een kadaver. Jij
staat
waar jij staat, ik schilder mij een tafereel van een dood
die nooit zal wijken. Daar sta jij. Geen zuchtje wind
en hoe de bladeren te bewegen. Staren zonder te zien,
praten zonder te begrijpen hoe.
waar jij staat, ik schilder mij een tafereel van een dood
die nooit zal wijken. Daar sta jij. Geen zuchtje wind
en hoe de bladeren te bewegen. Staren zonder te zien,
praten zonder te begrijpen hoe.
Stribbel niet tegen. Het zou zichzelf nog uitproberen
voordat zij zich terugtrekt in het willen verdwijnen.
Er heerst geen besef als je niet beseft het voor
waarachtig aan te nemen –
voordat zij zich terugtrekt in het willen verdwijnen.
Er heerst geen besef als je niet beseft het voor
waarachtig aan te nemen –
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, dinsdag 20 september 2016
Bewerkte foto Groot Hoefblad @ Conny Lahnstein, september 2016
No comments:
Post a Comment