Stem V
Nu steeds meer de
donkerte vanuit de schaduw en het licht
een schimmig licht, nu de wind enkel van zichzelf de
bomen bedenkt.
een schimmig licht, nu de wind enkel van zichzelf de
bomen bedenkt.
Wat is hier dan op
mijn antwoord, moeder, wat vroeg je en
waarom. Je blijft zo bij me en in mijn hoofd woeden
de oude woorden van toen.
waarom. Je blijft zo bij me en in mijn hoofd woeden
de oude woorden van toen.
Alles dimt, alles
dreigt verloren. Ik herinner je als ik luister,
ik hou van je, maar met een gebrek aan later.
ik hou van je, maar met een gebrek aan later.
Dat je bestaat
zoals je bestond, lucht als vingers door
mijn haar. Je uit te spreken terwijl ik je vergeet –
mijn haar. Je uit te spreken terwijl ik je vergeet –
No comments:
Post a Comment