Stem IX
Alles spreekt van
wind, een begeesterd crescendo. Alsof jij
dit was, hier in deze tuin. Als sprak er iets van binnenuit,
een wezenlijker en beter ik.
dit was, hier in deze tuin. Als sprak er iets van binnenuit,
een wezenlijker en beter ik.
In dit ogenblik
ben je einde noch begin. Er is geen God,
geen ziel, geen déjà vu. Nu duurt slechts een enkele
ademtocht, een polyfone symfonie.
geen ziel, geen déjà vu. Nu duurt slechts een enkele
ademtocht, een polyfone symfonie.
Wat aanvangt,
overleeft elk tijdsgewricht. Noem niets
meer bij naam. Angst krijgt pas een gezicht als je
er geen afstand van nemen kan.
meer bij naam. Angst krijgt pas een gezicht als je
er geen afstand van nemen kan.
Ik herken je, maar
in je eigen
Hof van Heden.
Hof van Heden.
De nacht speelt haar
eigen
maskerade –
maskerade –
No comments:
Post a Comment