Stem XV
Leger dan stilte
na een vertrek. Elk gesprek dat ik met je
bezigde had iets verlatens, nog meer dan regen na
zonneschijn, meer dan deze tuin waarin de vlinders
na een bonte nazomerdialoog.
bezigde had iets verlatens, nog meer dan regen na
zonneschijn, meer dan deze tuin waarin de vlinders
na een bonte nazomerdialoog.
Je bent nagenoeg
wat verbleekte foto’s in een dozijn,
een reconstructie wat vaag jouw schijnbare natuur
beoogde.
een reconstructie wat vaag jouw schijnbare natuur
beoogde.
Mijn denken schiet
tekort, wat ik mij aan jou herinner
volstaat onaffe gebroken dialogen.
volstaat onaffe gebroken dialogen.
Zoals je daar zat,
kind en moeder tegelijkertijd.
Vlinder naast God
op je grafsteen gegrift,
maar anoniem in de annalen.
maar anoniem in de annalen.
Wie achterhaalt
haar zonlicht?
Jij soms?
No comments:
Post a Comment