ZOUT

Zout
Uit de bundel “ Gebroken wit “ (2005)

Het water van de zee is altijd zout,
ligt ons op de lippen,
keert altijd bij ons terug,
golf na golf.

De smaak vergeet zich niet:
als een klank wordt zij herinnerd,
hoe wij in scholen zwommen,
over de bodem rondkropen,
slechts plankton waren,

Walvissen zo groot.
Wij stappen aan land en ademen lucht,
proeven voor het eerst aarde, bloesem, vuur.

Een eerste stap,
een stamelen in het duister.

Horen wij onszelf,
zeggen niets.

Elbert Gonggrijp,  Heerhugowaard,  5 mei 2005

Foto Conny Lahnstein,  Egmond aan Zee,  2015