AANHOUDELIJK
Een aanhoudende
stem
Er
is mij van alles beloofd. Er preekt een God in mijn
hoofd. Er gonst een voortdurende dialoog bij elke sigaar die ik
hoofd. Er gonst een voortdurende dialoog bij elke sigaar die ik
buiten
met Hem rook. Vraag op vraag roept Hij bij mij af en
filosofie
op filosofie stapelt zich aan mij op.
Het
grijs dreigt in de nacht en zo nu en dan vlaagt de wind.
Het is koud en mijn geweten pijnigt mijn wezen waarom
ik in Hem mijn verleden niet veel duidelijker in beeld.
Het is koud en mijn geweten pijnigt mijn wezen waarom
ik in Hem mijn verleden niet veel duidelijker in beeld.
Er
is mij van alles beloofd. Maar alles blijft ogenschijnlijk
zoals het blijft zoals ik de onmachtige mens. Ik sta op de
grens van het besef dat in de kern alles liefde is, maar
vanwaar de leegte, de haat en het gemis.
zoals het blijft zoals ik de onmachtige mens. Ik sta op de
grens van het besef dat in de kern alles liefde is, maar
vanwaar de leegte, de haat en het gemis.
Is
er een God, dan verafschuw ik hem.
Maar
er is een weg, een vooruitzicht, een heel leven. En ik
beweeg mij ertussen in, rook mijn sigaar, ervaar het
kille duister. Als er nu toch eens een belofte
werkelijk waar –
beweeg mij ertussen in, rook mijn sigaar, ervaar het
kille duister. Als er nu toch eens een belofte
werkelijk waar –
Elbert
Gonggrijp, Egmond aan de Hoef, woensdag 25 november 2015
No comments:
Post a Comment