Een verwoede poging tot niets

Een verwoede poging tot niets

Liep een denkbeeldige brief te schrijven, maar
vergat ter plekke de inhoud ervan. Hoeveel mens
past er in mijn ziel had de strekking kunnen
zijn, maar bij de koelkast deed ik de deur
open en dronk een pak melk.

Dat moest vooralsnog genoeg zijn en ik
kon het zowaar willen schrijven. 1 pak melk,
niet vergeten. Mijn beide hersenhelften wisten
het beter.

Wat ik wilde weten moest bedacht. Ik ging het
na. Melk is goed voor elk. En de ziel? Het is
een kwestie van zuiver meten.  Hoe lang
duurt een brief? En wie ben ik om dat
te vergeten?

Ik probeerde nogmaals mijn pen, maar
benaderde slechts een omcirkelde E.

Dat ik besta, hoe bezield dan ook.

De rest is onzin –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  vrijdag 12 november 2015