HERITAGE

HERITAGE

For my dearest

Langzamerhand zie ik mijn tafereel torenhoog
vergrijzen naar hun oudste ouderdom, de
immense Populieren. De grijpgrage meeuwen
hebben weer hun eeuwige haast naar die
enige broodnodige hand. Bij mij grijpen
zij er altijd naast.

Wat behelst hier eeuwige liefde? Jij doet weer
eens aardse zaken terwijl ik praat met de
verstervende natuur, bloemen vergeefs
voor verval wil behoeden. Kan ik voldoen

aan dit hopeloos vermoeden?

Ik beantwoord hen met onvoorwaardelijke
liefde door hen vergevingsgezind aan te kijken.
Ik blijf verantwoordelijk voor al die kwetsbaar
blijft beogen.

Zo ook jij. Maar jij red jezelf wel zoals dunkt.
Ik stel enkel jou die ene belangwekkende vraag
of houden van belangrijk blijft. Er komt
nooit een afdoende antwoord. Maar wat
zich behouden blijft is even trefzeker
als het nooit te hoeven weten –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  Oud Overdie,  donderdag 5 november 2015