KAN HET OOIT?
Novemberstorm,
Uitgewerkte opname
Smartphone
Dat
er in dit stadium van leven er ooit een eender
bouwplan
was geweest, geen evolutie, geen principiƫle
essentie?
Een volwaardiger bestaan dan eten
en
gegeten te worden?
Ik
besef mij voorbij deze ochtend. Dat de
meeuwen
zich roepen in de storm, en die
het
hun tijd niet deert, dat de madeliefjes niet bewust
zijn
van hun interbellum, betreed te zijn of gemaaid
te
worden te wachten op vrede.
Dat
men hier een hond uitlaat, maar op zijn hoede.
Ik
zie de mensen in hun voorbijgaan, louter schimmen
te
zijn van wie zij bedoeld zijn, zichzelf nauwelijks
overpeinzend
dan een lutteler doel hen gegeven.
In
de kaalte van de populieren zie ik een handnervig staren
naar
een naarstig verder reiken naar de hemel. In het loodgrijs
zwerk
de meeuwen zwierig scherend in hun vlucht.
Vergaat
hen elk lachen? De eksters kennen mij, maar weten
zich
heden ten dage hun dagelijks brood. Ach, vergeef ons
onze
schuld gelijk wij vergeven onze schuldenaren, maar
leid
ons niet in verzoeking. In Jezus naam Amen –
Elbert
Gonggrijp, Alkmaar, Oud Overdie,
dinsdag 10 november 2015
No comments:
Post a Comment