Discutabel
Herftimpressie
Ik
ben gelukkig, maar van triestheid, ik
ben alleen, maar met jou. Ik hoef de
wereld niet op mijn schouders, maar
de herfst wintert zich in haar duister.
ben alleen, maar met jou. Ik hoef de
wereld niet op mijn schouders, maar
de herfst wintert zich in haar duister.
Ik
luister naar de eenzame verdwaalde
vogels. Ook zij zijn gelukkig, maar hun
wereld is noodzakelijk van belang. Zij
trekken mistroostig verder.
vogels. Ook zij zijn gelukkig, maar hun
wereld is noodzakelijk van belang. Zij
trekken mistroostig verder.
Wat
wil ik hiermee zeggen? Dat de
vogels en ik er een van interpretatie
zijn, ieder zijns weegs, ieder in zijn
eigen wereld.
vogels en ik er een van interpretatie
zijn, ieder zijns weegs, ieder in zijn
eigen wereld.
Ik
ben gelukkig en de vogels eveneens.
Maar in het mistroostige van het steeds
te willen zoeken. Ieder zijns weegs, niet
meer of minder ongelukkig –
Maar in het mistroostige van het steeds
te willen zoeken. Ieder zijns weegs, niet
meer of minder ongelukkig –
No comments:
Post a Comment