BARE

BARE

Voor Conny Lahnstein,
mijn liefste lieveling
N.a..v. de lievelings CD van Conny die ik bezit....

(Een lijdensweg die naar heilstaat leidt....)


Moet ik de naakte waarheid leven,
gekweld, gekwetst, bedrogen? Was
mijn schittering teveel, was regen
in de luwte verzachtend genoeg
ter bedoeling?

Ik woelde de aarde om, maakte
Principe tot Nature Son, helder inzicht
van bloedend hart een gewoonlijker
bedrieglijk grijs, de Wateren Gods
een geplaveide vijver?

Ik zag mijn leeftijd even getergd
als het mijne. Waar ik wenste
te zwijgen, reikte mij de tijdlijn
een hand mijzelf mij te
laten herinneren.

Ik wilde mijzelf eraan herinneren
jou veilig te wanen. Ik schoot mijn
doel voorbij. De spoeling te dun,
geen Comfort Zone, Ariadne
mijlenver van hier.

Geen Flashbacks meer, geen Open Boek.
Alle woorden weg, geen weg terug. Had
ik een even waar gezicht als mijn
vorig nagelaten ik?

Ben ik dan nog wie ik ben, ook
al heb ik nog steeds een Gouden Stem?
Hoed beantwoord ik dan nog eenzelfde
eenduidige vraag?

Het verhelderend inzicht wenste zich
een levender wezen, maar was zoals het
is, een Schisma in de tijd, een breuk
met jouw begin.

Heeft loslaten zin? Als ik deed of verdriet
niet bestond, de dagen hun grip verloren
op het wonder van vandaag.

Jij en ik voortlezend uit het hoofdstuk
dat een ring zou willen dragen. Kunnen wij
voorbij dat ons vastgestelde doel, liefste,
ooit nog Soulmates zijn voorbij de
limiet van simpelweg houden van?

Moeten wij beminnen, bezinnen, beginnen
of eigen wegen gaan?

Laat het niet aan de pijn, strijk het haar uit
mijn gezicht, lees voor uit dit gedicht en zie
wie ik werkelijk beoog. Een zacht geprevelde
melodie die naar Diminuendo neigt.

Maar hoezo, enkel Koning Winter die
gestaag? Ach, je kent ons wel. Het Wintersonnet
slechts een woordenspel, een verhevigde sonate.

Schering en inslag, dat wel.
Maar diep in mijn ogen nog steeds een
Indian Summer....

Ongelogen -


@ Elbert Gonggrijp,  Heiloo,  woensdagnacht 7 oktober 2015,  22:39 uur
@ Foto's van Conny Lahnstein,  medio oktober 2014