En zo was er het ware van onschuld, 10 kleine
lucifervingertjes lang, oogjes die voorzichtig
ontwaakten in mijn armen en behoedzaam
de ruimte inspiedden nog nauwelijks wetend
hoe.
Hoe wordt je ineens opa, als je haar naam nog
niet eens spellen kunt, als er geen bloedband
tussen in zit? Ik zou het zo graag eenvoudig
willen houden, maar het is nu eenmaal een
wonder.
Ofschoon de tijd het wil, wordt het uiteindelijk
liefde op het eerste gezicht. Het heefdt geen zin
het anders te willen, het is al gebeurd. Hier zit
ik machteloos van verbazing hoe het zo
ongeschonden aan mij voordoet.
Het geheim van de kleine. Kraaloogjes, grijphandjes
en een roze blozende huid. Ik kom er dus niet onder
uit....
Hier ontstaat vanzelf houden van in het kwadraat.
Bij voorbaat -
Elbert Gonggrijp, Heiloo, woensdag 28 oktober 2015
No comments:
Post a Comment