Deel 1.
Ik ben rijk aan een geschiedenis
met jou, mijn liefste. Dat het ooit
door mag dringen in mijn bestaan
heeft voeten en handen nodig.
Laat ik het maar eens proberen
in stilte, een boom de gedaante
aanmeten van vrede geworteld
in een nalatenschap van goede
vriendschap.
Laten we het liefde noemen,
die van de fluistering in het lover
gelukkig geduldig gereedschap
heeft gemaakt.
Dat het ontaard in een kleurrijk
schouwspel is in alle rust de
moeite waard. We worden oud,
nooit grijzer.
Maar wijzer naarmate de kringloop
van de tijd. Anoniemer dan ooit,
maar als zovelen?
Een eerste Krokus komt nooit
vanzelfsprekend gewoon, maar
toont de trots in al zijn lente,
in vol ornaat.
Het heeft de ban doorbroken
vrijmoedig te zijn door op zijn
strepen te staan.
Een pimpelpaars van mededogen.
Ik bied het je aan zonder enige
verwachting of voorbarige
groei.
Laat de liefde als stilte zijn.
Moeilijk te zoeken en te
onderscheiden als je niet
van zoeken weet.
Een herhaling van vragen
gesmoord in de kiem te
ontrafelen tot die ene
enkelvoudige zin:
Ik heb U lief -
Elbert Gonggrijp, Olvendijk, Heiloo, zondag 25 oktober 2015
No comments:
Post a Comment