NAAR EER EN GEWETEN

Naar eer en geweten 
(Zo helpe mij God)

(Gelukzaligen de armen van geest)


Ik heb de vogels en de
bomen. Ik trachtte de
namen en de adem.
Ik verzuchtte hen een
goedemorgen.

Ik wist niet of wachten
wakkere woorden kuste
noch wakker worden was,
enkel via het gebed
of het jou te willen
kussen.

Jij die ondertussen
misschien al even
wakker van mij lag
of nog op een oor
op jouw kussen,

onbewust van deze ....
wakkere wereld
ondertussen?...

Met mijn ogen
dicht hoor ik
haar zwijgen

en streel
haar twijgen...

jouw haartjes op je
dijen, aandachtig....

Ik schrik op: dit
beeld was je dus

Ik, " gone to earth ",
stopte bij die enkele
veelvuldige
gedachte.

Was het nou jij
die zo lachte
of een merel
in alarm?

" Spiegel im Spiegel ".
Als alles was
alsof ik het had
bedacht.

Wie fluisterde mij
dan deze woorden in,
ik " Salve Regina ",
armzalig van geest?

Of was het God soms?

God, was jij het?

God?

Waar ben je?!


Vrijdag 15 oktober 2015,  Olvendijk,  GGZ Instelling Willibrord,  Heiloo