(en aanverwante zaken)
Voor een vriendin
Ik wil niet weten wat ik voel
als ik het zou moeten weten.
De Duizendknoop verguist
zichzelf in duizendtal, maar
vergewist zich van zijn
evenzovele schaduwrijke
partijen.
Hoezeer tekent zich dit tierig
tranendal als het zich even
tierig af laat tekenen?
Hoeveel malen moet het gevoel
tot woorden worden gemaakt?
Ik streel je gezicht en de zon
dwingt vrede af. In onze
voetstappen schop je je
onrust tot aarden.
Ik ben weekhartiger van gestalte,
maar onthoud mijn stabiele poezie
voor geopend.
Het oog en oor mededeelzaam
voor liefde. Zo klinkt een
voorzichtige kus dus of bedoel
ik behoedzaam een arm om je
heen.
Is dit dan verder te beloven
dan een innerlijke noodzaak,
de zon op je gezicht?
Verder wil ik niet komen als
een hoogst noodzakelijke
oorzaak je dit voorlopig te
herinneren.
Meer is er niet tot die afstand
te bewaren. Jij mag mij daarin
begrenzen.
Maar het is de liefde niet, Het
is de liefde niet -
Elbert Gonggrijp, Olvendijk, Heiloo, zaterdag 31 oktober 2015
No comments:
Post a Comment