Im Pacem -

Im Pacem
In vrede met The Beatles

Een ontluikende duinroos mist
zo 1,2,3 zijn varieteiten niet.
Er blijft altijd lente en zomer
in het verschiet in de blanke
toppen der duinen.

Kleuren die ontkleuren naar
vale verliefdheden in het
duister..

Vrijen een tere zaak, al was het
vrijerlijk uitgesproken zichzelf
de liefde eigen, in het hoge
gras.

Jij kwam sprakeloos tussenbeiden.

Ik verkoos verlegen de aanblik van
de wijdse hemelboog, een onmetelijk
universum bij wijze van spreken.

Waar zou de zon dan haar gram moeten
nu zij achterwege blijft in mijn dagdromend
beleven? A lady Godiva eigen?

Zou alles dan bij het oude blijven? Niets zo
vrede als het onberedeneerd speelse
van het onmetelijk refrein.

Ik sluit mijn ogen en denk hardop dat ik
eenvoudigweg maar van je houden zal
zolang de sterren van verre sprakeloos -

Elbert Gonggrijp,  Heiloo,  dinsdag 20 oktober 2015