Zij die helderheid van geest begroeten,
sterven nooit hun duizend doden, hoe
bescheiden ook in het moerassig lover.
Van brak naar kwel in overlaten, houd
zij exact in de gaten waar hun waarde
naar inhoud wordt geschat, ingedamd
tussen hun geur van munt en gezapigheid
ter kerke varen, door verveling overmand
of aan het einde van je Latijns een betere
woordenschat.
Wist jij dat zij zo helder fris naar liefde
geurde? Wist jij van de bloemenkrans
voorbij het blad? Wist jij überhaupt
van deze woordenschat, haar reine
vocabulaire?
Vertel het me, laat de laatste zon toe in
je herfstige nazomerzon en de vlinderval
wekt nectar nog een laatste zonnestraal.
Hier gebeurt het al met wonderkracht,
ingebed in kust en kwelderwal. Zoek de
hemelse luwte in het tranendal. Breng
jezelf te berde -
Elbert Gonggrijp, Heiloo, dinsdag 20 oktober 2015
No comments:
Post a Comment