Het kind in mij

....roept Kauwtjes na bij afspraak, is
geduldig blij van liefde, duld de
eenvoudige mens.

Ik hoorde een Winterkoninkje sluipen
in de struiken en dacht: als ik eens
die gedaante was bij een nieuwe
geboorte.

Ik verstoorde de ochtendrust en
vliegtuigen vlogen razend over.

Bulderend over de bulderbaan. Met
mijn beide ogen gesloten fantaseerde
ik hun kinderwens op vakantie te
gaan naar een nimmer bekende
eindbestemming.

Een zondagskind landde in het hoge
gras en verzon een nieuwe naam. Alsof
het daar geboren was. " We noemen
hem voortaan.... "

Zover is het nooit gekomen, maar het
glunderde ervan. De hemel brak
ervan open -


Elbert Gonggrijp,  Heiloo,  woensdag 28 oktober 2015