DRANG

DRANG
Met dank aan Herman de Coninck


Ik pluk de regels tussen de tegels en tover strofen
uit het monochrome daglicht. Dat daar dan rijm
in zit hoeft niemand ooit te weten. Een kinderlijk
lekker puh. Een soort van diefje met verlos.

De winter lauwt zich in zijn eigen luwte. Alles
oogt kaalslag, maar met het oude gezicht van
deernis en vergeving. Een tijdelijke vriend
voor het leven. Kommer en kwel zonder
tegen te sputteren.

Hoe zou het zijn zeg je als ik voor altijd van je
zou blijven houden? Ik huiver bij die gedachte.
Ooit waren nachten Godsgruwelijk eenzaam,
maar hield ze bij wijze van spreken voor
onmogelijk aangenaam.
.
Zo moest eens poezie. Dat je jezelf niets hoeft af te
vragen terwijl het je gebeurde. Dat het ordent en
vorm geeft aan onbezonnen daden die je later
voor eens en nooit meer. Dat ik je zou schrijven
waarom ook niet.

Omdat je er niet op beriep. Omdat
de liefde in het geniep. Omdat het
je omstulpte -


Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  donderdag 30 december 2015