Voor mijn liefste
Het zonlicht wil weer een zondag. Zullen wij
ergens naar toe gaan waar wij nooit eerder zijn
geweest? Het maakt mij niet uit waarheen.
Ik ben thuis zolang ook jij daar bent.
In mijn studeerkamer weet ik je beneden en
overpeins mijn toekomst zoals ik hem graag
zou wensen . Het is er een die duidelijk is zoals
ik zijn poëzie herschrijf tot onze nieuwste
geschiedenis.
In heldere kleuren. Wij zijn dit vandaag, wij
kennen een eendere belofte om die dingen
te gaan doen vanuit hervatte liefde. Waarom
heeft dit nooit eerder zo werkelijk geleken?
Ik verwacht niets in het wachten. Alles kan nu
zoals het wil en thuis blijven is net zo goed een
duidelijke optie. Ware liefde verspeelt
geen kansen.
Er is altijd een altijd. Dat ik met je vrij had net
zo goed niet hoeven te gebeuren als ik mij niet
verwonderd had over jou en mij. Ik beoog mij
geen teleurstelling als wij iets anders hadden
beoogd.
Er blijven plannen genoeg om op te bogen. Het
simpelste ideaal is de herinnering dat wij net als
dit zonlicht de dag overwegen naar een hoger plan.
Of dat zo is weet alleen de tijd-
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, zondag 13 december 2015
No comments:
Post a Comment