Muziek Arvo Part
Zij vertedert mensen en iedereen wordt verliefd. Geluk is,
zegt ze, verkeren in de juiste omstandigheden. Heb ik
dan zoveel geluk gehad? Ik kijk meewarig.
Ze beroert met precieze vingers haar glas en lacht. Ze
spiegelt zich aan mij. Zij strekt zich uit verder dan
de wijn, het gerecht en een goed gesprek. Ze maakt
dierbaar wat te aanschouwen valt.
Liefde kan uit klei gegoten als breekbaar porselein.
Ik ken je kwetsbaarheden weet je. Het heeft weinig
nodig om te breken, het moet voorzichtig omvat.
Zie je, zeg je, het leven meandert als kronkelige takken,
weerbarstige rivieren. Nimmer te weten waar je uitkomt
en waarom. We waren waar wij waren en wisten nog
van niets. Het heeft nu wortels in de aarde.
Wie ben je vraag je je af, werkelijk wie je bent? Ik
leg mijn hand op de hare. Er is durf voor nodig
deze onnodige vraag te beantwoorden -
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, zaterdag 12 december 2015
No comments:
Post a Comment