Nocturnes Chopin
Aarzelende aanzet beroert de vingers, een piano breekt de dag.
Mijn vriendin is de intervallen een intermezzo. Ik bemachtig mij
ter oren de vaste klanken. Dit kan nog eens veelbelovend
een echte melodie.
Ik glimlach indachtig en tracht op eenzelfde manier met de pen
mijn geduldig papier. Hoezo, een mooie ochtend? Wat hier de stilte
verstoren mag heeft een dergelijke stilte in gedachten.
Het raam staat open en verwittigd het plezier van klaterend
ruziënde mussen, maar van een dergelijk plezier. Wat verbreekt
er nog dit intermezzo van dit mogelijke heden als zij zichzelf
herhaaldelijk bevestigt?
De toonaard misschien, maar wat deert het -
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, maandag 14 december 2015
No comments:
Post a Comment