muziek Laura Marling, poëzie Eva Gerlach
Dit heb ik ooit bedacht. Dat de morgen zegevierend zijn
laatste storm bedwingt, het kind de schommel weer
beklimt. Het wiegen geen eenzame bezigheid,
door handjes opnieuw gegrepen.
Ik haal adem, voel mij weer vogelvrij genoeg voor mijn
zoveelste filosofie tot een melodie. Hoezo, de bomen
kaal en onbekend met groei en behoefte nu ik
weer kans tot beweging zie.
Buiten speelt het licht dat ik uiteindelijk weer naar
buiten, dat het riet doorschijnt tot een oeroude
belofte dat alles onophoudelijk van begin tot
sterfte blinkt.
In mijn boeken lees ik nogmaals diezelfde eendere
gedichten. Niets is zo mooi als wat tot inspiratie noopt,
ik raak weer geraakt tot nadere belofte. Dat ik straks
naar buiten ga en ik denk. Dit is wat ik werkelijk
bedoel. Dat ik schrijf dit is leven -
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, donderdag 10 december 2015
No comments:
Post a Comment