Quiet life
De omgeving houdt aan met een onoordeelkundig oordeel, ik
vergelijk haar gedaante met een eerdere eendere geschiedenis.
Ik ben vastberaden tot deze vastbesloten cirkel, niemand
doet nog iets, iedereen frequenteert zijn absentie.
In dit dorp suist de onbehouwen wind naar een voleinding.
Wat had ik hier gedacht naar een volledige identificatie? Ik
heb niemand een vollediger iemand begroet, kijk vanuit
het raam naar werkelijker passanten.
Ergens wonen wellicht gelijkgestemde zielen die ruiken,
proeven en kijken vanwege eenzelfde essentie. Dat deze
wereld er nog een van goed vertoeven is.
Het licht vergrijsd naar stilaan binnen willen blijven of
het binnenste te laten beklijven in een door razernij en
intolerantie verkillende tijd.
Ach, wat is dan liefde binnen huis en haard. Een kwestie
van vallen en opstaan, te ontsnappen aan tweespalt
met open ogen en oren.
Ik verlang de schommels met hun enthousiaste kinderen,
ik verwacht het plantsoen de kwispelende hond, de
boom de kwetterende spreeuwen, mijn muziek de
hoogste noot. Dat alles als weleer en destijds -
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, zondag 6 december 2015
No comments:
Post a Comment