Naar foto Judith Jidb
Waar jij bent, kijk ik weg. Waar ik mij
nodig acht, bestaat nooit die behoefte.
Ben ik dan een vluchtig idee, een mens
zomaar telkens hier aanwezig?
Wie schetst mij mijn verleden? Wie bedacht
mijn onwillig portret? Kreeg het naam of
verleden, een ware identiteit?
De tijd een sjabloon en niemand zegt mij
dat ik besta in deze huidige ruimte. Ik heb
hier niet om gevraagd. Door dit denkraam
fixeer ik tot een onvrijwillig beeld.
Iets dat geen stand kan houden. Geen hoer
of madonna, geen broosheid,geen vlinder.
Geen schim alsof dit mijn verleden.
Vergeet mij als jij niet kijkt. Wanneer ik
ooit opkijk verdwijn ik uit beeld. Zo
onbelangrijk, maar zo verstild dat ik
zwijg voordat ik aarzel -
No comments:
Post a Comment