Het licht verstilt de bomenrij,
de horizon, het dromenrijk dat
mijn verbeelding spreken doet.
De lucht staat in zo’n zachte
gloed, dat ik een schildershand
vermoed.
Met zachte kwast een aquarel,
een kunstzinnig lijnenspel. Ik
ontwaar het meesterschap.
De bomen kennen geen verweer.
De kleuren hebben overhand.
Voorzichtig nog.
Nog niets in knop. Hoe omschrijf
je dit, dit nieuw geluid? Niets dat
hier vele kansen biedt, in dit oude
duingebied. Het zal, als warmte
schuilplaats krijgt. Maar nu
nog niet, nog niet…
9 februari 2011
No comments:
Post a Comment