Friday, July 31, 2020

ARBITRAIR

Arbitrair

 

 

Het voorspelbare van het onvoorspelbare,
de toevallige handeling die hoge ogen gooit.
Zie het hedendaagse ogenblik waar het
goed toeven is. Alsof ik wist dat jij dit
was – een huis, een tuin waarin je
niets terug hoefde te vinden.

 

Er gaat geen tijd voorbij of de tijd verstrijkt –
hierin te wonen met de willekeurigheid van
je geest – er zal niets zijn gebeurd als je het
niet beter wist,

 

als je het niet had beseft of voelde. Maar hier
is hier en had net zo goed een ander ideaal.
Het had mooi kunnen zijn als je het
niet verwachtte–  

 

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 31 juli 2020

Thursday, July 30, 2020

SYNCHROON

Synchroon

 

 

Vertel het aan een ieder dat je zielsveel van haar
houdt – wees niet bescheiden, ken de zuiver kant
van de liefde hoe ze jou alsmaar overmant. Zie
haar vele mogelijkheden –


noem haar, druk haar nadrukkelijk uit. Ook zij
heeft een lichaam, hunkert een toekomst om bij
elkaar te kunnen horen – voel haar hartstocht,
weet van haar warmte en licht.

 

We kunnen elkaar overeenkomstig zijn zolang wij
het begeren. Noem haar, druk haar nadrukkelijk
uit, weet van haar vele mogelijkheden voordat
je haar in je armen sluit –

 

 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 30 juli 2020
 

NADERHAND

Naderhand


Er is niets blijvends in wat ik zie – het manifesteert zich
onafgebroken. Leven kent een tijdperk, wordt door

gebeurtenissen ingesloten. Het kan een bosrand zijn

waar een kat zijn sluipgang kent, het kan een vogel

zijn die roept om haar kroost.

Alles trekt aan het oog voorbij, weet van geen ophouden.
Wanneer het hier is kent het geen verklaring. Het moet

besloten worden in wat ik van haar besloten heb, hier, in

mijn schamele woorden, hier met mijn dagelijkse pen –

 

Elbert Gonggrijp,
Restaurant “ De Boshoeve “,

Sellingen,

vrijdag 24 juli 2020

Wednesday, July 29, 2020

NADIEN


Nadien


Wat een gewoonte had geleken – toen wij vertrokken
waren, toen wij weer thuiskwamen. Het had zich nog
meer aan de aarde ontworsteld, was nog meer tuin
geworden, sprak van leven en dood.

Dat het veranderd was en ervan zweeg, meerdere talen
kende, maar een geheim. Dat het hetzelfde kon gebleven
als het niet een ander antwoord had gegeven – om
aan te wennen, om er grip op te krijgen.

Maar enkel de tuin weet
de tijd, behoeft geen reden,
weet nergens van –


Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 29 juli 2020