NIET ENKEL -

Niet enkel –

Dat onvervulbare verlangen om hier te zijn – dat doet
een tuin met je. En ondertussen waait de onverzadigbare wind –
alsof een kind jengelt, dreint om aandacht, te worden gekend.
Mocht het een naam krijgen, weet het van een gezicht,
kan het worden begrepen.

Wanneer je naar hem kijkt is hij niet enkel wind en bomen,
is hij geduldig als het gras. Hij is er zelfs als je hem vergeet,
is hij zoals hij altijd is geweest, een plek van nu en altijd.
Zo gaat het steeds, hij blijft bestaan zolang je hem
herkent,  naar hem kijkt.

Hij vindt zichzelf dagelijks uit – dat doet een tuin met je –
een spreektoon van horen zeggen. Lieflijk de bloemen
die hij voor je achterlaat, welkom de broedende vogels.
Hij ziet naar je uit en toont zich zoals hij zich
voor je heeft achtergelaten –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 5 juli 2020