In opdracht
Liefste, tijd bevriest en licht wordt winter
– druppels kou al aan het gras, bomen
stram van lijf en leden.
Zijn zij onze goede vrienden? Treft ons niet
een zelfde lot – star te zijn tot op het bot
– vergeten namen op de ramen ?
Ik ontsteek alvast de kaarsen – om te
weten wie wij waren – voor het korten
van de dagen.
Dus breek het brood, drink de wijn en
herinner ons wat voor ons ligt – dat de winter
op zal klaren – en het duister weg zal gaan
– zoals het schikt – in Gods genade.
22 november 2011
-
No comments:
Post a Comment