Predestinatie

Een discussie over de dood


Elk mens een laatste wens erkennen. Een
dood veroordeeld tot het graf. Hoe zeg je
dat in laatste zinnen?

Onaf wordt elk leven volbracht. Het heeft
in de tijd gezeten dat alles hier te samen
kwam.

Zo moest het zijn gegaan en laat zich niets
nog tegenspreken. Zelfs het lijden krijgt
zo zijn reden.

Ik tandenknars. Is alles dan voor niets
geleefd als elk eind bijtijds is vastgelegd
en het zich steeds maar laat voorspellen?

Geen toeval plotseling om de hoek die
wreed zijn roet in het eten strooit. “ Es
muss sein “ een loze kreet.

De stervenden weten beter. Er kon zoveel
meer, er had zoveel anders. Het is de angst
om wat ons wacht.

Wij sussen ons tot zeker weten…


20 april 2012