BEGINSEL
Duindagboek 4
Uitgewerkte
Smartphone opname
van een onaards landschap. De borstelige Wilgentwijgen
met de minst geringste katjes haast onzichtbaar voor het oog.
De
Graspieper ijlt van angst zijn vlucht of daalt in parachute
zijn ziedende zang. Waaruit blijkt het belang van zijn daadwerkelijke
positie?
Ik zie een komen en gaan zonder enig haperen.zijn ziedende zang. Waaruit blijkt het belang van zijn daadwerkelijke
De duinen wachten als grootouders op hun kinderen, liggen
steevast op de loer, maar verhinderen de lente niet. Wat zich
aan mij voordoet wil verstoppertje, een zoekplaatje voor velen.
De
wolken tooien aaneengeregen de kille koude, ik moet een
zoveelste
weg terug. Vrede houdt hier iets statigs, graast als paarden, vindt voetsporen als vergankelijke fossielen in het berustend zand.
Ik
kan al vrienden worden, zo voorlopig en bedacht
als deze nieuwe voorzichtige woorden, een vooralsnog
eerst getrachte poging –
als deze nieuwe voorzichtige woorden, een vooralsnog
eerst getrachte poging –
Foto Elbert Gonggrijp
No comments:
Post a Comment