Status Quo
Ach ja, hoe benoem je
dat. De ochtend is weer van gras,
dat groene gras van een uitgestelde winter. Niets komt er
werkelijk tot stand, wat er ooit ontstond moet nog
vleugels krijgen – zie hoe de kauwtjes paraderen.
En ik? Ook ik heb nog geen weet van deze slapende
wereld, denk er het mijne van. Ik kijk uit het raam,
verlang de toegankelijke uren – zodat ze in mij
voort gaan duren als werkelijk waar.
Bedrieglijk de wisselvallige buien boven het
landschap
dat zich niet wil laten kennen. Het wil nog van alles, het
vergeet de beloften aan een duidelijker nu. Als dit
mij rest waarom er over te schrijven? –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zaterdag 9 januari 2021
No comments:
Post a Comment