Daarover
wil ik kort zijn – een heden met schuttingstaal,
vol van klimop, nesten van merel en mus. Elk legsel telt
even belangrijk in het huidige jaar, de kans op een open
einde. Ik duw voorzichtig de bladeren opzij, maak zo
van deze tuin een nieuwe intrige –
op
het puntje van mijn tong – niets te zien dan de verre
velden, het wuivend graan, een ondoorgrondelijke stilte.
Je naam te krassen in de schors, de takken te breken
in een hoogzomer – het laatste toevluchtsoord van
de voorlopige vogels,
een
verlaten dorp, het verdwenen dialect – mocht ooit
dit Eden zijn verstreken, de strekking een andere
wending krijgen, het plot zich bij de feiten hebben
neergelegd, een ander gezicht herhalen, ouder
dan oud, maar niet overbodig –
Elbert
Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
dinsdag 28 maart 2023
No comments:
Post a Comment