DORST
Ter plekke I-Phone gedicht
Ter plekke I-Phone gedicht
En
dan, aan een andere oever, in een
ongenaakbare zon, doorkruist het norse
maaien de hoogpolige grassen. In een
stoffige polder. Onverstoorbaar,
onafwendbaar rücksichtlos.
ongenaakbare zon, doorkruist het norse
maaien de hoogpolige grassen. In een
stoffige polder. Onverstoorbaar,
onafwendbaar rücksichtlos.
Hier
laaf ik mij. Aan de roekeloze
gestalten van Brandnetels aan de kant,
het onophoudelijk glinsteren, het
naarstig vingertikken op de
typemachine van het water.
gestalten van Brandnetels aan de kant,
het onophoudelijk glinsteren, het
naarstig vingertikken op de
typemachine van het water.
Ik
laaf mij aan mijn dorst, laaf mij aan
vergeten schaduwen, dreig te worden
gebrandmerkt op dit bankje. De
goedaardige wind vrijgevig alsof
een pepermuntje of een kwartje.
vergeten schaduwen, dreig te worden
gebrandmerkt op dit bankje. De
goedaardige wind vrijgevig alsof
een pepermuntje of een kwartje.
Ik
tracht uit dit geheel iets van kalmte
te destilleren, maar de machinerie heeft de
overhand. Ik probeer het door het silhouet
van een Aalscholver in te prenten.
te destilleren, maar de machinerie heeft de
overhand. Ik probeer het door het silhouet
van een Aalscholver in te prenten.
als
verliet hij nooit zijn kader –
Elbert
Gonggrijp,
natuurgebied ’t Baafje, Heiloo,
maandag 25 juni 2018
natuurgebied ’t Baafje, Heiloo,
maandag 25 juni 2018
2 comments:
Waar is dan die stilte...
(Heb je dit gedicht ter plekke geschreven?
Nee, ik heb dit gedicht ter plekke ingesproken op mijn I-Phone, mijn mobiel. Dat doe ik wel vaker. Deze is heel dichtbij het origineel gebleven en soms hoef ik ze niet te veranderen. Deze techniek gebruik ik sinds 2012 en is mij al aardig eigen geworden. Moeilijk soms, je moet a.h.w. weten wat je eerder gezegd hebt, maar o zo leuk omdat je je waarnemingen en mijmeringen rechtstreeks vastlegt....
Lieve groetjes,
Elbert
Post a Comment