MOGELIJKERWIJS

MOGELIJKERWIJS
Duindagboekgedicht 102
Uitgewerkte I-Phone opname

Stilte duurt hier misschien zo lang als
bijeengehouden zand, een terloopse raaklijn
aan mijn leven. Een opportunistisch duin
met het vrijgevig gebaar van een lijnenspel
die schijnbaar altijd hetzelfde is gebleven.

Zolang het zomer is behoudt hij zijn
decorum, een bloeiende woestenij waarin
de wind zijn tremolo speelt. Over het
gladgesteken papier van de
eenzijdige halmen.

Misschien is hij dit, misschien vergeet ik
hem des te meer. hij bepaalt zijn ware aard
door zich niets af te vragen. Maar de rups
zijn vlinder, de ratelaar zijn parasiet, de
kruipwilg in een nieuw jasje.

Een trend gevolgd los
van enig commentaar –

Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
woensdag 13 juni 2018