Wednesday, June 13, 2018

INKIJK

INKIJK


Hoezo mysterie, hoezo illusie?
Het hoekje brandnetels vraagt om
waakzaamheid en vlinders. De
tuinkabouter zwijgt omdat hij
niets anders kan.

Ik probeer je te omschrijven
hoe echt deze tuin is, meer niet.
Mijn ogen zouden hetzelfde
als de jouwe kunnen zien.

Het is niet mooi, het komt en
gaat voorbij, maar leidt nu naar
jou, tot deze tuin.

Ik heb je gekozen, omdat jij mij
koos, nooit andersom, uit al die
mogelijkheden die stilstand,
die verandering.

Niets ervan
is waar –



Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
dinsdag 12 juni 2018

2 comments:

Hilly Nicolay said...

Wederom weer een mooi gedicht!

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Dank je wel Hilly! Ik was die dag erg geïnspireerd door een documentaire over mijn geliefde dichter Rutger Kopland, " In grazige weiden " genaamd waarin hij uitlegt wat de essentie van zijn gedichten inhoudt. Ik heb getracht hetzelfde te doen en kwam op 14 schetsen uit waarvan ik er hier enkele laat zien. Het gaat om het feit dat je als mens nooit samenvalt met je waarneming en dat in de poëzie dat toch tracht woorden te geven....

Groetjes,

Elbert