STILLE GETUIGE

Stille getuige

Die holle welluidendheid
van tegemoet tredende vogels,
hier, in de even welluidende
schaduwen in het park,
bij mijn bankje.

Een voortdurend speelse
zomer. Zij breidt zich onder mijn
schrijvende hand uit, onder
dit alsmaar voortdurende
kijken.

Zij raakt eindelijk volwassen,
zij denkt na, overpeinst zichzelf, mijmert
naderende meerkoeten heel dichtbij,
doet aan doortastende waterlelies,
heeft het rijk voor zich alleen.

Geen rimpel op het water,
een zwak verwijt dan dat ene
losgeraakte drijvende
donsveertje. Herkomst
onbekend.

De zomer kent vele daders.
Ik was een stille getuige en
één van hen –

Gedicht + Foto's Elbert Gonggrijp,
Slotgracht Egmond aan den Hoef,
donderdag 28 juni 2018