Ongerept
Al
die schetsen, al die ideeën, al die
toevalligheden
waaruit een tuin ontstaat,
bijna
aan een God gedacht.
Ik
heb hem water gegeven, ik, de tuinman,
heb een poging gedaan hem nieuw leven te
geven. Alsof hij mij daar dankbaar voor was,
alsof hij herademde.
heb een poging gedaan hem nieuw leven te
geven. Alsof hij mij daar dankbaar voor was,
alsof hij herademde.
Je
zag a.h.w. de damp uit de aarde,
de vluchtende nachtvlinders, de
verschrikte katten.
de vluchtende nachtvlinders, de
verschrikte katten.
Ik
zag een ogenblik waarop hij
wachtte, dat hij lichtjes bewoog
van blad tot blad, de druppels
schikte voor wie er oog voor had.
wachtte, dat hij lichtjes bewoog
van blad tot blad, de druppels
schikte voor wie er oog voor had.
Dat
hij weer opnieuw kon beginnen,
een frisse start om een gezicht te vinden
een frisse start om een gezicht te vinden
wat
je weer vriendelijk aankeek, een
vergeten
en vergeven van wat er
is
geweest.
Die
tuin binnen te treden als
was
hij een herwonnen paradijs.
Welke deur zou ik dan openen? –
Welke deur zou ik dan openen? –
Elbert
Gonggrijp,
atelier Conny,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 15 juni 2018
atelier Conny,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 15 juni 2018
No comments:
Post a Comment