Voor goede vrienden in den vreemde
Al lijkt er niets te zeggen – van verre
en in jaren ongezien – weet ik mij
nog steeds een vriend.
Dit valt niet uit te leggen. De pen is
sterker dan het gebrek ons dichterbij
te kunnen kennen.
Warmte stroomt uit lieve woorden
– ondanks hoeveel verleden tijd mij
dagelijks van jullie scheidt.
Mijn gedicht wil van binnenuit. Door
mijn mond kan het niet zwijgen,
wil mijn hand niet meer gedraald.
De stilte opgeheven. Mijn land kent
heimwee naar jullie beiden. Mijn
taal heeft altijd kleur bekend.
Dierbaar tot aan het eind.
7 november 2012
No comments:
Post a Comment